Contact
We zaten beneden in het Odizee restaurant in een rustige sfeer. Vele gasten zijn bij een van de shows. Ik voel een beweging in me opkomen, ik loop van de tafel weg en ga voor het glas staan. Ik leg mijn rechterhand tegen het glas. Een van de dolfijnen komt heel langzaam recht op mij af en komt met zijn snuit tegen mijn hand. We zijn in ’verbinding’ en blijven enkele minuten in de verbinding tot een horde mensen uit de lift de ruimte binnen komt stormen en bij me komen staan. Kinderen komen naast me staan voor het raam en genoten van de dolfijn. Maar dan begint een man tegen mij aan te duwen omdat hij de dolfijn wil filmen. Ik word tegen de kinderen geduwd waardoor ik mij schrapper moet zetten om niet te struikelen en tegen de kinderen te vallen, in deze situatie raak ik uit de verbinding en wordt het contact verbroken. Ik zag en voelde de reactie van de dolfijn en bedankte innerlijk voor dit contact en laat mijn hand los van het glas. Op dat moment drijft de dolfijn een stukje naar achteren van het glas vandaan, kijkt mij aan en zwemt weg. Ik ga tussen het publiek door weer terug naar de tafel terwijl die vriendin mij blijft aankijken. Dan vraagt ze ’hoe deed je dat, Magg?’ Dat was te gek, wat is er gebeurd? Gewoon, ik voelde mij aangetrokken om voor het glas te gaan staan. Jij bracht mij hier voor mijn eerste contact met dolfijnen, nietwaar? Het contact is gelegd, ik voel me volkomen klaar voor de ontmoeting in het grote oceaan. Wat zijn ze groot..???”
Plens water
Er volgden nog meer contacten die dag. Een van de contacten was een beeld van een plens water over mijn voeten.
Ik voel me geroepen zo dicht mogelijk bij het water te gaan staan, ik kom op een plek dicht bij het water. Enkele dolfijnen zwemmen dicht bij de kant, ze hebben hun ogen open, terwijl ze mij voorbij zwemmen met hun linkerogen mij aankijken. Ik voel in die oogcontacten dat het zal gebeuren. Elk oogcontact maakt mij stiller van binnen. Als ze mij voorbij zwemmen komen ze met grote boog terug en weer voor mij langs. Dan is daar het moment dat ik heel sterk voel over de plens water. En ja hoor.. ze zijn met z’n drieën en precies op het moment dat ze voor me liggen zwaaien ze met hun staarten een plens water naar me toe precies op mijn voeten terwijl ik ze in de ogen bleef aankijken. Het vermakelijke op dit fenomeen is hoe zij met hun onschuldige ogen mij bleven aankijken. Kinderlijk schaterde ik het uit van het lachen en riep ze toe ‘ik stond er al op te wachten, ik wist het, ik wist dat jullie dit zouden doen, ik wist het. Dit is leuk, riep ik ze na! Ik was intens kinderlijk blij, dit is dus met recht kinderlijke plezier! Dit was ongelooflijk leuk om te ontdekken hoe exact ik hen kon verstaan in hetgeen zij mij lieten zien en hoe zij mij naar die plek hadden geleidt. Wonderlijk!
Ik had zo’n intens plezier dat ik ter plekke in m’n eentje uitbundig stond te lachen, dezelfde dolfijnen kwamen nog een paar rondjes langs en ik ze kon bedanken voor hun support.
Cirkel formatie
Later op de dag werd ik naar dezelfde plek getrokken. Ik zag een draaiende cirkel voor me in het water. Ik wist nog niet wat ik hierbij moet voorstellen.
Enkele dolfijnen kwamen al twee keer mij voorbij, bij de derde keer komen ze voor me liggen en maken de drie dolfijnen buitelingen, ze waren met kop en staart dicht tegen elkaar en maakten buitelingen waardoor een draaiende cirkel vormden in het water. Het was een enorme spektakel in het water. Het zag er druk en wild uit met klotsende waterbewegingen. Door die bewegingen ontstond een hoop herrie en de aandacht van het publiek in de nabijheid werd aangetrokken.
Persoonlijk is dit voor mij een heel bijzonder moment omdat de dolfijnen een persoonlijke hologram van Drie-Eenheid hebben neergezet als opening in de verbinding voor mijn oceanische ontmoetingen
Met die overtuiging voel ik mij gesterkt en gedragen voor mijn reis ‘In de Oceanische Ontmoeting’.