Op een afstand van de boot liggen een aantal pilot whales. Dan hoor ik: ‘Maggie, ze liggen op je te wachten’. Wil je dat ik je ernaar toe vaar of kun je het zelf, maar dan moet je wel rechts om voor de boot hun kant op. Wij roepen van hier om je richting te geven naar de walvissen’.

Ik laat me links van de zodiak in het water glijden en zwem rechts om de boot. Net voorbij de boot kreeg ik water via neus en mond binnen, ik verslik mij. Ik begon naar lucht te happen, nog eens en nog eens maar kon niet uitademen. In bleef naar lucht happen. Mijn hoofd en borst begon op te zwellen door al het lucht. Ondertussen hoor ik de walvissen dicht om me heen hun adem uitpuffen. Ik probeer op hun af te stemmen maar het lukt mij  niet om lucht uit te blazen. Ik bleef lucht happen. Mijn hoofd en borst voelt alsof ik uit elkaar zou barsten. Ik dacht, oké als ik hier doodga is het een mooie dood in deze grote baarmoeder, ik geef mij over. Met de walvissen om me heen hun adem uitpuffen.

Dan hoor ik boven mij een warme vaderlijke stem zeggende: ‘basis-vertrouwen’. Ik wist direct wat ik moest doen. Ik plaats beide handen op mijn onderbuik op de plek van mijn Hara en richt mijn aandacht op mijn handen. Ik begon lucht uit te boeren. Ik deed de snorkel uit mijn mond, ik kon  een aantal flinke lagen lucht uitboeren. Alle lucht kwam eruit. Duikbril en snorkel deed ik af om de druk om mijn hoofd vrij te maken.
Vanaf het moment dat ik het water inging hield Berthe mij vanaf de boot nauwlettend in de gaten. Ze zag dat ik mijn snorkel en duikbril af had gedaan dat betekent dat ik in nood ben. De boot vaart met snelheid mijn kant op. Terwijl de boot mijn richting opvaart lig ik op mijn rug met de walvissen om me heen met de vinnen in beweging richting de boot.

Achter op de boot word ik opgewacht om mijn vinnen, duikbril en snorkel aan te pakken. Net als ik op de boot ben en met schoon water wordt afgespoeld, hoor ik..‘hou je spullen maar aan we gaan er met z’n allen het water in want de walvissen wachten op ons’. Huh?.. ik zei: voor mij nu even niet, moet even bijkomen en mijn adem herstellen’. Oké, geef maar aan als je zover bent. Ik ga met jou want je bent even je oriëntatie kwijt. De anderen zijn inmiddels al in het water. Huh?.. we gaan nooit met z’n allen tegelijk het water in. Als de dolfijnen en walvissen in de buurt zijn gaat er altijd twee het water in om een sessie te ontvangen.

Inmiddels zwemt er een grote groep pilot whales heel dicht in onze omgeving. De andere deelnemers zwemmen richting de walvissen. Als ik weer hersteld ben gaan we samen het water in. Mijn linkerhand word vastgehouden, we zwemmen van de boot weg.

Plots zwemmen twee walvissen onder ons vooruit. Op afstand gaat een walvis rechtop in verticaal positie, de andere walvis cirkelt rechtsom een aantal keren om de rechtopstaande walvis. Aan de rechterkant zie ik op afstand een groot trechter van licht. De walvissen in onze omgeving komen in de trechter van licht bij elkaar. De andere twee walvissen voor ons zijn nog steeds in hun positie en beweging. Op dat moment weet ik nog niet wat ze mij laten zien. Ik kijk nog eens naar rechts en zie de walvissen in en om elkaar heen bewegen in die trechter van licht, ik zie enkele deelnemers in hun buurt. De twee walvissen voor ons veranderen van positie en zwemmen naast elkaar richting de groep walvissen.

Ik geef met mijn linkerhand een kleine trekbeweging naar mijn begeleidster, met mijn rechterhand wijs ik in de richting van de twee walvissen om hen te volgen. We liggen dicht in de buurt van de groep walvissen. Dan is het stil en nog eens stil, diepe stilte. Enkele seconden later voel ik zachte tintelingen door heel mijn lichaam. Seconden later zwemmen de walvissen alle richtingen uit en duiken de donkere diepte in en weg zijn ze.

Iedereen rechtop in het water naar elkaar wuiven en roepen in opperste blije stemming.

Vanaf de boot werden we geroepen om bij elkaar te komen voor een groepsfoto. We hebben geen idee wat er zojuist was gebeurd maar we voelden ons intens heel blij en gezegend in de ontmoeting met zoveel pilot whales bij elkaar.

Mij werd later over deze ervaring het volgende uitgelegd:

De dag daarvoor werd ik door een van de deelnemers gevraagd of ik aan de oceaan wil vragen of we een DNA healing mogen ontvangen. In de avond liet ik mijn gedachten gaan en stelde ik mij voor hoe ik een DNA groepshealing wil hebben.

Zo stel ik mij voor dat wij als groep in het water zijn, dat wij in het midden van de cirkel  en de walvissen om ons heen en met  hun frequentie een DNA healing geven.

Echter, in de oceaan gebeurde het andersom.

Eerst moest ik mij door water verslikken om in verbinding mijn Hara en mijn basis-vertrouwen te activeren

Dan het DNA symbool via de twee walvissen, de cirkelende walvis om de verticale rechtopstaande walvis.

Daarop volgend de grote groep walvissen dicht bij elkaar en door elkaar bewegend in de trechter van licht, in het centrum-het midden.

Wij verspreid aan de buitenkant van de cirkel horizontaal liggend in het water.

Dan volgt de Stilte, vanuit de diepe Stilte komt de energie, de frequentie via zachte tintelingen. Het water in onze lichaam ontvangen deze subtiele frequentie  in verbondenheid met het water om ons heen. Zo binnen zo buiten, zo buiten zo binnen.

Betekenis van deze ervaring: Vanaf dit moment is de beweging van binnen naar buiten. Dat betekent, in de diepste Stilte van je ware Zijn is de Vrede waarvoor jij hier bent in dit leven.  

Dankbaar voor deze vraag en bijzondere samenwerking en wonderlijke beleving.